Przedstawiam Państwu program słowno-muzyczny może być wykorzystany na uroczysty apel z okazji rozpoczęcia roku szkolnego dla klas I gimnazjum.
(Scenariusz na uroczystość szkolną, na ślubowanie kl. I gimnazjum.
Akcja rozgrywa się w czasie przerwy, są to „luźne” rozmowy uczniów, związane z początkiem nowego etapu w ich życiu i w nowej szkole. Uczniowie prezentują różne typy osobowości- społeczności szkolnej.
Spektakl rozpoczyna się fragmentem utworu R. Rynkowskiego „Szczęśliwej drogi już czas”.)
Uczeń 1.: Kilka wersów, może kilka rymów i splot zdarzeń bezładnie skleconych, które kłębią się jak chmura dymów, jak garść muszli na plażę rzuconych. .: Kilka wersów, mo muszli na pla Co to jest wiersz?!
To kilka strofek mówiących o Tobie, o nas, o mnie.
Uczeń 2.: Bo poezja jest przecież dla nas, dla ludzi, aby towarzyszyła nam w życiu, na co dzień .: Bo poezja jest przecie Na dzień dobry i zły, szczęśliwy i smutny. Poezja zawsze wróży, bo jest w niej prawda zawarta usłyszana od ludzi.
(Dziewczyna ubrana w sukienkę, korale, rękawiczki, kapelusz na głowie, jest bardzo uduchowiona)
Uczeń 3.: „Być albo nie być, oto jest pytanie”. .: „By albo nie by, oto jest pytanie”. Uczeń 4.: Jasne, że być, a nie, nie być. .: Jasne, , a nie, nie by. Uczeń 5.: Być. Ale kim być? .: By. Ale kim by? Uczeń 3.: Jak to? Kim być? Co za pytanie! .: Jak to? Kim by? Co za pytanie! „Świat jest teatrem”- jak Szekspir powiedział.
To my aktorami.
A w tym akcie sztuki jesteśmy uczniami.
Uczeń 6.: A o czym jest ta sztuka .: A o czym jest ta sztuka Zgadywać muszę wprost na scenie.
Czasami kiepsko przygotowany.
Narzucone tempo akcji znoszę z trudem.
Uczeń 7.: Ten czas, to życie na poczekalni. .: Ten czas, to Przedstawienie bez próby.
Nie znam roli, którą gram.
Wiem tylko, że jest moja i nie da się jej wymienić.
Uczeń 8.: Uczeń z plecakiem zakłopotany, .: Ucze Ślimaczym krokiem wlecze się do szkoły.
(Uczeń idzie powoli, ciągnie za sobą plecak i recytuje)
Uczeń 9.: Nad białą kratką czają się do skoku litery, .: Nad bia Które mogą ułożyć się źle,
Czają się pytania osaczające, przed którymi nie będzie ratunku.
xxx
Uczeń 5.: Podobno miała być- Radość pisania i zapamiętywania- Możność utrwalenia i zdobywania. .: Podobno mia- Rado pisania i zapami utrwalenia i zdobywania. Uczeń 10.: Każdego dnia .: Ka Wśród szumiących prawd
Najprostsze z pytań dyktuje świat.
Uczeń 5.: Dokąd mam iść ? .: Dok ? Uczeń 4.: O co się bić ? .: O co si ? Uczeń 6.: Dla kogo warto żyć? .: Dla kogo warto ? Uczeń 2.: Jak w każdej grze, .: Jak w ka Musimy mieć czasami szczęście, by wiodło się.
W pogoni dnia niejeden raz,
Poznamy życia smak.
(melodia z piosenki „Szczęśliwej drogi już czas” ok. 1 min.
Uczniowie w tym czasie przemieszczają się po scenie
Czytają, zaglądają do swoich plecaków...)
Uczeń 4.: Nie sposób, zaczynając pewien etap w życiu, nie zadumać się nad przeszłością, .: Nie sposób, zaczynaj si Nie sposób też nie zerknąć nieśmiało w przyszłość. Ogrom pytań nasuwa mi się uparcie. Są to z pewnością nie tylko moje pytania.
Pozostawiam więc wszystkich z wieloma dręczącymi zagadkami, które w końcu każdy musi rozwiązać sam.
Uczeń 5.: Twą wieczność sekundami .: Tw sekundami Pracowite jak zwykle zegary mierzą,
Mijają skrawki życia,
Tik- tak, tik- tak, tik- tak.
A dzieje, dzieją się.
Uczeń 12.: Trojaki jest krok czasu, .: Trojaki jest krok czasu, Przyjaciele moi !
Szybko nadciąga przyszłość,
Czas zaś obecny ucieka jak strzała.
Uczeń 11.: Lecz, gdy czas jest utracony, tak jak woda co upłynie. .: Lecz, gdy czas jest utracony, tak jak woda co up Już go nigdy nie dościgniesz i na wieki wieków zginie.
Nie odkupisz go skarbami , ani złotem, ni modlitwą
Ni żadnymi wysiłkami, ni nawet wielką bitwą.
Czas tylko dziś posiadamy...
Korzystaj ze sposobności.
Jutro znowu go nie mamy, bo popłynął do wieczności.
Uczeń 5.: I oto jedynie chodzi, .: I oto jedynie chodzi, By naprzód wciąż iść śmiało !
Bo zawsze się dochodzi,
Gdzie indziej niż się chciało !
Uczeń 9.: Co ty ! .: Co ty ! Uczeń 1.: Co ty mówisz ? .: Co ty mówisz ? Uczeń 5.: Ja... nie rozumiem ! Dlaczego znów chodzę do I klasy ?! .: Ja... nie rozumiem ! Dlaczego znów chodz I ciągle nic nie wiem !
Uczeń 3.: Tak najmądrzejszy z filozofów- Sokrates- ustawicznie powtarzał .: Tak najm „Wiem, że nic nie wiem”- ale zupełnie z innego powodu.
Uczeń 5.: Uczeń jest tylko uczniem. .: Ucze Uczeń 3.: Errare humanum est. Co znaczy ? .: Errare humanum est. Co znaczy ? Błądzić jest rzeczą ludzką !
Uczeń 7.: Dlaczego jest tak, że żyjesz chwilą ? .: Dlaczego jest tak, I to co widzisz, są to pozory, które Cię mylą,
Dlaczego tak.
Uczeń 1.: Dziękuję, doprawdy dziękuję, .: Dzi Na chwilę tu jestem i tylko na chwilę.
Co dalsze przeoczę, a resztę pomylę.
Nie zdążę wszystkiego odróżnić.
Pogubię to wszystko w pośpiechu podróżnym...
Uczeń 9.: Gdyby choć jedną środę przećwiczyć zawczasu, .: Gdyby cho jednwiczy zawczasu, Albo choć jeden czwartek jeszcze raz powtórzyć !
A tu, już piątek nadchodzi z nieznanym mi scenariuszem.
Uczeń 3.: Nic dwa razy się nie zdarza .: Nic dwa razy si I nie zdarzy.
Z tej przyczyny znodziliśmy się bez wprawy, bez rutyny.
Uczeń 5.: Czemu ty się zła godzino, .: Czemu ty si Z niepotrzebnym mieszasz lękiem ?
Uczeń 1.: Jesteś- a więc musisz minąć !? .: Jeste !? Uczeń 8.: Miniesz- ale to jest piękne.
Uczeń 2.: Uśmiechnięci i radośni spróbujemy szukać zgody, .: U zgody, Choć różnimy się od siebie
Jak dwie krople czystej wody.
Uczeń 8.: Jesteśmy tak różni, że aż podobni. .: Jeste Jesteśmy naprawdę.
Uczeń 4.: Jesteśmy wrażliwi .: Jeste Na piękno, na przyrodę,
Na zwyczajną ludzką krzywdę.
Uczeń 9.: Bywamy wulgarni i chamscy, .: Bywamy wulgarni i chamscy, I nietolerancyjni i bezduszni i podli,
Uczeń 10.: Może dlatego, że tak bardzo jesteśmy ciekawi świata, .: Mo Wciąż eksperymentujemy,
Wykonując wiele rzeczy
Za szybko,
Bez właściwego przygotowania,
Bez namysłu,
Bez niczego.
Uczeń 4.: Mamy wieczne pretensje do dorosłych. .: Mamy wieczne pretensje do doros Jesteśmy, najgorszą stroną tego świata-
przeklinamy i obrażamy.
Jesteśmy najlepszą stroną tego świata-
tworzymy i będziemy tworzyć !
Uczeń 9.: Tak bardzo ciekawi świata .: Tak bardzo ciekawi Wciąż szukamy, szukamy i szukamy.
Uczeń 3.: Jesteś piękne mówię życiu .: Jeste Bujniej już nie można było
Bardziej mrówczo i słowniczo- staram się mu przypodobać,
Przypochlebić, patrzeć prosto.
Uczeń 1.: Bo oto budzi się z nocy dzień, .: Bo oto budzi si Nieskończenie czyste niebo,
Co było wczoraj ? Odeszło w cień.
Uczeń 4.: Ależ... nie martwmy się, że do mety się przybywa tylko po to, by wyruszyć znowu dalej. .: Ale znowu dalej. A tu, gdzie jesteśmy obecnie,
To tylko etap naszej drogi.
Z odrobiną nadziei w zanadrzu można zawsze wyruszyć z przeświadczeniem,
że „każdy wieczór jest zapowiedzią jutrzenki”.
Uczeń 8.: Każdy poranek zapowiada cały dzień, .: Ka Który otrzymujemy w darze,
Nie ma w nim nic w nadmiarze i nic za mało,
Nic, co byłoby obojętne
I nic, co byłoby zbyteczne.
Uczeń 10.: Otwórz się na radość, na uśmiech na szczęście, .: Otwórz si, na u Otwórz się,
Ukaż swoje umiejętności.
Uczeń 4.: Jesteśmy młodzi, więc śmiało przed siebie. .: Jeste Uczeń 9.: Razem, drodzy przyjaciele .: Razem, drodzy przyjaciele W szczęściu wszystkiego są wszystkich cele.
Uczeń 5.: Jednością silni, rozumem szałem, .: Jedno Razem młodzi przyjaciele !
Uczeń 4.: Choć droga stroma i śliska, .: Cho droga stroma i Gwałt niech się gwałtem odciska.
A ze słabością uczymy łamać się za młodu !
Uczeń 5.: Hej ! Ramię do ramienia, wspólnymi łańcuchy ! .: Hej ! Rami Opaszmy ziemskie koliska !
Zestrzelmy myśli w jedno ognisko
I w jedno ognisko duchy !
Uczeń 12.: Hej ! ramię do ramienia, wspólnymi łańcuchy ! .: Hej ! rami Uczeń 10.: Hej ! ramię do ramienia .: Hej ! rami
(wszyscy)
- Hej !
Opracowanie na podstawie tekstów literackich różnych autorów.
Jadwiga Stankiewicz nauczycielka języka polskiego
Gimnazjum nr 3
Stargard Szczecinski
|